- wzgardliwy
- wzgardliwy {{/stl_13}}{{stl_8}}przym. Ia {{/stl_8}}{{stl_7}}'wyrażający wzgardę, urągliwy': {{/stl_7}}{{stl_10}}Wzgardliwy uśmiech, wzgardliwe spojrzenie. {{/stl_10}}
Langenscheidt Polski wyjaśnień. 2015.
Langenscheidt Polski wyjaśnień. 2015.
wzgardliwy — wzgardliwywi, wzgardliwywszy «wyrażający wzgardę; rzadziej: okazujący komuś wzgardę, gardzący kimś» Wzgardliwy uśmiech. Wzgardliwe milczenie, spojrzenie, zachowanie. Wzgardliwe machnięcie ręką … Słownik języka polskiego
pozwolić — 1. Móc pozwolić sobie na coś «móc coś zrobić, dokonać czegoś, ponieważ zaistniały sprzyjające ku temu okoliczności»: Balthus osiągnął już chyba wszystko. Jest najdroższym i bodaj najsłynniejszym z żyjących malarzy. Na jego obrazy pozwolić sobie… … Słownik frazeologiczny
pozwalać — 1. Móc pozwolić sobie na coś «móc coś zrobić, dokonać czegoś, ponieważ zaistniały sprzyjające ku temu okoliczności»: Balthus osiągnął już chyba wszystko. Jest najdroższym i bodaj najsłynniejszym z żyjących malarzy. Na jego obrazy pozwolić sobie… … Słownik frazeologiczny
uśmiech — m III, D. u; lm M. y «lekkie wygięcie ust ku górze, połączone z mimiką twarzy, będące zwykle wyrazem uczuć radości, zadowolenia, niekiedy ironii, zakłopotania itp.; bezgłośny śmiech» Beztroski, godny, promienny, radosny, wesoły uśmiech. Błogi,… … Słownik języka polskiego
wzgardliwie — przysłów. od wzgardliwy Uśmiechnąć się wzgardliwie. Spoglądać na kogoś wzgardliwie. Odnosić się do kogoś wzgardliwie. Wzgardliwie wzruszyć ramionami … Słownik języka polskiego